Stavanger en de eerste conferentiedag
Dinsdagmiddag, de enige vrije middag in het programma, heb ik benut om wat van Stavanger te kunnen bekijken. Aangezien Naomi hier al een paar dagen was, heeft ze me een aantal mooie straatjes laten zien, waarna we gezellig ergens koffie zijn gaan drinken. Uiteindelijk hebben we daar meer dan een uur zitten praten. Over onderwijs natuurlijk 
Vandaag was de eerste conferentiedag. Voorafgaand aan de opening ben ik op advies van Naomi aanwezig geweest bij de presentatie van de verschillende netwerken, waarbij ik op dit moment het meest geïnteresseerd ben in ‘Professional Learning Networks’ en ‘Leadership in Education’. Deze netwerken hebben gedurende de komende dagen ook diverse bijeenkomsten, dus dan ga ik maar eens verder luisteren.
De opening van de conferentie werd gedaan door een kinderkoor dat speciaal voor de gelegenheid was samengesteld uit vijf ‘Kindergartens’ en een Secondary Education, vanuit de vakken verzorging en muziek. Alweer blijkt dat hier in het onderwijs muziek een erg belangrijke plek inneemt.
De opening werd gevolgd door een welkomstwoord van directeur van ICSEI, Andy Hargreaves, een sympathieke man en inspirerende spreker. Hargreaves werd gevolgd door een Keynote van Jan Egeland, Norwegian Refugee Council, die het had over (het ontbreken van) educatie aan vluchtelingen. Scholen zouden ook in conflictgebieden een veilige plaats moeten zijn, maar zijn dat niet. Wanneer gevraagd wordt waar vluchtelingen het meest behoefte aan hebben is dat: educatie (voor hun kinderen). Een keynote die veel indruk maakt.
Om vijf uur staat mijn laatste presentatie gepland: een Learning Walkthrough met als onderwerp ‘School Leadership for Sustainability in Professional Learning Networks’. Dit was een 6-voudige posterpresentatie met een introductie vooraf en een discussie nadien, waarbij de focus lag op het onderzoek naar professionele netwerken binnen schoolorganisaties. De onderzoeken waren vanuit verschillende invalshoeken gedaan. Mooi om te zien hoe de onderzoeken raakvlakken hadden met ons eigen proces, maar dat deze door het karakter van onderzoek doen op een geheel andere manier uitgewerkt waren. Uiteindelijk heb ik een tweetal onderzoekers uitgenodigd om bij onze presentatie te komen kijken, naar onze, geheel andere aanpak: doen. Om half zeven zit mijn hoofd echt vol.
De dag wordt afgesloten met een receptie, waar ik met verschillende mensen in gesprek raak. Hier begin ik eindelijk een beetje bedreven te raken in het (in het Engels) uitleggen van het onderwijsconcept op De Borne, waarin men erg geïnteresseerd is omdat het ook voor de ‘innovators’ hier een tamelijk uniek concept is. Ik geniet van de reacties die ik krijg op mijn uitleg. Tegen tien uur zijn we terug in het appartement en sluiten we moe maar voldaan de dag af.