Review Elaboration Theory
De Elaboration Theory is een holistische macro-theorie. De aanpak is betekenisvol en motiverend voor de lerenden, omdat ze vanaf het begin bekend zijn met het grote geheel van de taak. Deze manier van ontwerpen is van toepassing bij het aanleren van meer complexe taken en is niet zinvol bij het ontwerpen van attitude trainingen of wanneer de volgorde van het geleerde er niet toe doet. Het proces is gebaseerd op de cognitieve leertheorie. Het proces van ontwerpen bestaat uit ‘sequencing’: opeenvolging van taken.
Bi het ontwerpen kan er gewerkt worden volgens een drietal verschillende methoden:
- De ‘Simplifying Conditions Method’ (SCM) wanneer er alleen taak-expertise nodig is. Het is gebaseerd op ‘Epitomizing’ en ‘Elaborating’. ‘Epitomizing’ is het proces van het identificeren van de simpleste versie van de taak, maar die nog steeds representatief is voor de taak. ‘Elaborating’ is het proces van het identificeren van geleidelijk moeilijkere taken. Het ontwerp is dus een opeenvolging van de simpelste taak, gevolgd door de steeds complexere taken. De opvolgende taken moeten steeds in de zone van de naaste ontwikkeling liggen. Een grondige taakanalyse is noodzakelijk.
- De Conceptual Elaboration Sequence Method wanneer er kennisverbanden geleerd moeten worden en relaties tussen concepten. Deze methode leert het ‘wat’ van de verschillende concepten. Algemene concepten worden voor specifieke concepten en details aangeleerd. Inhoud en ondersteunende inhoud worden in samenhang aangeleerd. Een grondige conceptanalyse is belangrijk voor het bepalen van het leerdoel.
- De derde is de Theoretical Elaboration Sequence wanneer de leerdoelen bestaan uit veel aan elkaar gerelateerde concepten, die een natuurlijk of een causaal verband hebben. Met deze methode leert men het ‘waarom’ van de verschillende concepten. Algemene principes worden voor concepten en details aangeleerd, de verschillende principes worden in afzonderlijke episodes behandeld. Inhoud en ondersteunende inhoud worden in samenhang aangeleerd.
Het opeenvolgen van de meer simpele op de meer complexe taken verloopt via ‘sequencing’. Een zijn twee manieren van ‘sequencing’; topical en spiral. Een training bestaat meestal uit een combinatie van de twee manieren van sequencing. In de afbeelding hieronder staan deze twee uitgewerkt. In de tabel staan hiervan de voor- en nadelen.
Schematische weergave van de theorie
A. Walker, http://slideplayer.com/slide/5671541/
Conclusie
- Door de holistische aanpak is er meer begrip voor het uiteindelijke leerdoel
- Verhogen van zelf-effectiviteit van de lerende
- Ideaal voor het aanleren van complexe taken of vaardigheden
- Een grondige taak- of conceptanalyse is noodzakelijk
- Niet geschikt voor het aanleren attitudes
- Niet te gebruiken wanneer de volgorde van het geleerde niet belangrijk is
Bron:
Blanchard, P. N., & Thacker, J. W. (2013). Effective Training: Systems, Strategies, and Practices. Essex, England: Pearson.
En https://www.youtube.com/watch?v=CFMxULa1ClM
